Словом «радимичи» принято называть объединение восьми небольших племен, возникшее в IX веке восточнее Днепра. В XI-XII веках на территории расселения радимичей возникли города Гомий (Гомель), Чичерск (Чечерск), Прупой (Пропойск, ныне Славгород), Добруш, Кричев, Мстиславль, Рогачев, Быхов, Речица, Зарой, Чаусы, Рославль…
Чуеш? Вядзе сваё войска Радзім,
Ворагаў сэрцы скаваў люты страх,
Важак дастаслаўны калісьці хадзіў,
У гэтых палях, у дзікіх лясах.
Прывёў сваё племя з заходніх краін,
Так пішуць сведкі тых даўніх часоў,
Хазары хацелі славянскай крыві,
Набегі ішлі, як бязлітасны сон.
А потым князь Кіеўскі , горды Алег,
Радзімічаў узяў у паход на Царград,
Крывавы узыход зноў заалеў,
Забралі ў паходзе тым процьму дабра.
Але Уладзімір, зноў Кіеўскі князь,
Радзімічаў вольных, відаць не ўзлюбіў,
А ваявода яго - Воўчы Хвост,
У бітве жорсткай племя разбіў.
Стагоддзі прайшлі, Сож ціхі цячэ,
Гукі здаюцца былых галасоў,
І ляск баявых сякер і мячоў,
Сярод старажытных палёў і лясоў.